Το  95%  των εισαγωγών  για κατάγματα ισχίου αφορά άτομα άνω των 65 ετών. Λόγω της οστεοπόρωσης , οι γυναίκες  έχουν 2-3 φορές περισσότερες πιθανότητες  να πάθουν κάταγμα ισχίου. 
Το κάταγμα του ισχίου είναι ένας σοβαρός τραυματισμός, με επιπλοκές που μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή. Ο κίνδυνος κατάγματος του ισχίου αυξάνεται με την ηλικία. 
Ο κίνδυνος αυξάνεται επειδή τα οστά τείνουν να εξασθενίζουν με την ηλικία (οστεοπόρωση). 
Τα πολλαπλά φάρμακα, η κακή όραση και τα προβλήματα ισορροπίας καθιστούν επίσης τους ηλικιωμένους πιο πιθανό να πέσουν – μία από τις πιο κοινές αιτίες κατάγματος του ισχίου. 

Ένα κάταγμα ισχίου σχεδόν πάντα απαιτεί χειρουργική επιδιόρθωση ή αντικατάσταση, ακολουθούμενο από φυσιοθεραπεία.

Τα βασικά συμπτώματα ενός κατάγματος ισχίου περιλαμβάνουν:

 Πόνος στο ισχίο ή στην βουβωνική χώρα.
Αδυναμία φόρτισης του τραυματισμένου άκρου.
Βράχυνση και έξω στροφή του κάτω άκρου.
Μώλωπες και πρήξιμο μέσα και γύρω από την περιοχή του ισχίου.
Αδυναμία να σηκωθείτε από πτώση ή να περπατήσετε.

Η θεραπεία για κάταγμα ισχίου:

Η θεραπεία για κάταγμα ισχίου συνήθως περιλαμβάνει συνδυασμό χειρουργικής επέμβασης, αποκατάστασης και φαρμακευτικής αγωγής. Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης, εξαρτάται από το πού και πόσο σοβαρό είναι το κάταγμα. 
Μπορεί να πραγματοποιηθεί με τους ακόλουθους τρόπους: 
 Εσωτερική οστεοσύνθεση κοχλίωση
Ολική αντικατάσταση ισχίου (όλο και περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι η ολική αντικατάσταση ισχίου σχετίζεται με καλύτερα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα)
Μερική αντικατάσταση ισχίου ( η οποία επιλέγεται για ασθενείς που έχουν άλλες προβλήματα υγείας)

Επιπλοκές: 

Η κυριότερη επιπλοκή είναι η θρόμβωση των άκρων που μπορεί να εξελιχθεί σε πνευμονική εμβολή.

Γενικά όσο μεγαλύτερη η ηλικία και πολύπλοκο το κάταγμα ισχίου  πιο  πιθανό να τοποθετηθεί τεχνητό  τμήμα.