Η Άθληση αποτελεί ασχολία μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού. Ατυχώς, κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας συμβαίνουν και τραυματισμοί. 
Συνήθως τραυματίζεται το μυο-σκελετικό σύστημα, αλλά επηρεάζεται ταυτόχρονα και η ψυχολογία του τραυματιζόμενου.   

Στις αθλητικές κακώσεις περιλαμβάνονται: 
 Το Αιμάτωμα 
H θλάση 
H Εκδορά 
Το Διάστρεμμα και η ρήξη συνδέσμου 
Το αίμαρθρο 
Το ύδραρθρο και το εξάρθρωμα προκειμένου για αρθρώσεις 
Τ​ο κάταγμα

Η κλινική εικόνα

Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την ένταση του τραυματισμού και το τμήμα του μυοσκελετικού συστήματος που τραυματίζεται. 

Οι συνήθεις εκδηλώσεις είναι: πόνος, οίδημα της περιοχής, αιμάτωμα, δυσκολία στη βάδιση ή δυσχέρεια στη χρήση των χεριών, ή τέλος αδυναμία μετακινήσεως σε περίπτωση κατάγματος. 
Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την περιοχή στην οποία εντοπίζεται η κάκωση. 
Εάν αφορά τένοντα ή μύες τότε δυσχεραίνεται η αντίστοιχη κίνηση, υπάρχει διόγκωση στην περιοχή ή εντύπωμα εάν πρόκειται περί ρήξεως, και βεβαίως η κίνηση είναι δυσχερής ή αδύνατη. 
Στην περίπτωση που προκύψει  τραυματισμός της αρθρώσεως, τότε διογκώνεται λόγω συλλογής υγρού ή αίματος και η κίνηση δυσχεραίνεται. 
Στην περίπτωση κατάγματος, παρατηρείται διόγκωση και παραμόρφωση στην περιοχή, Η κίνηση είναι συνήθως δυσχερής ή αδύνατη και επώδυνη.

Αθλητικοί τραυματισμοί

Οι τραυματισμοί στον αθλητισμό, συνήθως, είναι επώδυνοι και αρκετά τακτικοί, με τον χρόνο θεραπείας να ποικίλει ανάλογα με την φύση και την έκταση του. 

Ο πλέον συνηθισμένος τραυματισμός είναι εκείνος που συμβαίνει όταν ξαφνικά τεντώσουμε ένα μυ πέρα από το επίπεδο ελαστικότητάς του, που μπορεί να συμβεί κατά την διάρκεια οποιουδήποτε αθλήματος, αλλά ακόμα και στην καθημερινότητά μας, χωρίς να είμαστε αθλητές υποχρεωτικά. 

Αμέσως μετά τον τραυματισμό υπάρχει έντονος και άμεσος πόνος. 
Ο αρχικός οξύς πόνος μπορεί να δώσει τη θέση του σε έναν πιο δυνατό και ρυθμικό πόνο (σουβλιές) με την τραυματισμένη περιοχή να είναι ευαίσθητη στην κίνηση και στο άγγιγμα γεγονός που θα επηρεάσει την φυσιολογική κίνηση του σώματός σας.

Πως αντιμετωπίζονται οι Αθλητικές κακώσεις

Για τη σωστή αντιμετώπιση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σωστή διάγνωση.       
Μετά από έναν οξύ τραυματισμό οι βασικές αρχές θεραπείας είναι:
 η ανάπαυση
η παγοθεραπεία 
η ελαστική περίδεση
η ανύψωση του τραυματισμένου σκέλους
Η παύση των αθλητικών δραστηριοτήτων συνιστάται μέχρι ο ορθοπεδικός να κάνει διάγνωση του προβλήματος.
Μετά την διάγνωση ακολουθεί η εξατομικευμένη αντιμετώπιση του προβλήματος.       Στην περίπτωση που αποτύχει η συντηρητική αντιμετώπιση και ανάλογα με το βαθμό της κάκωσης, την άρθρωση την οποία αφορά, το σύνδεσμο ή τον τένοντα που έχει υποστεί       κάκωση και την αστάθεια ή αδυναμία την οποία προκαλεί, μπορεί να κρίνεται απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. 
Οι πιο εξελιγμένες αρθροσκοπικές τεχνικές και οι τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας, συμβάλλουν στην εξειδικευμένη αντιμετώπιση και την ταχύτερη επάνοδο στις αθλητικές δραστηριότητες.